Όπως είναι γνωστόν, σύμφωνα με το Σύνταγμα (αρθρ. 19 παρ. 1), η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών γίνεται μόνο για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Στο νόμο (άρθρο 4 ν. 2225/1994) εξειδικεύεται η επιταγή του Συντάγματος και προβλέπονται τα αδικήματα (κακουργήματα) για τα οποία επιτρέπεται η άρση του απορρήτου και με βάση συγκεκριμένη διαδικασία (διάταξη Συμβουλίου Εφετών ή Πλημμελειοδικών).
Με βάση αυτό το νομικό πλαίσιο, δεν επιτρέπεται η άρση απορρήτου των επικοινωνιών που πραγματοποιούνται μέσω του διαδικτύου, παρά μόνο υπό τις προϋποθέσεις του νόμου. Βεβαίως, υποστηρίχθηκε σε Γνωμοδοτήσεις Εισαγγελέων ΑΠ ότι το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει την επικοινωνία μέσω διαδικτύου και ότι στην περίπτωση τελέσεως οποιουδήποτε εγκλήματος μέσω του διαδικτύου δεν απαιτείται άδεια οποιασδήποτε αρχής (βλ. ιδίως Γνωμοδότηση 9/2009). Ωστόσο, οι απόψεις αυτές είναι contra legem, διότι ο νόμος είναι σαφής (ν. 3471/20016).
Το πρόβλημα που αφορούσε την αποκάλυψη των χρηστών του διαδικτύου που διαπράττουν προσβολές δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων ήταν ότι στο ν. 2225/1994 δεν υπήρχε σχετική νομική βάση και δεν μπορούσε να ακολουθηθεί η διαδικασία της άρσης απορρήτου
Ήδη, με το ν. 4481/2017, προβλέφθηκε διαδικασία άρση απορρήτου για τη διακρίβωση εγκλημάτων που συνιστούν παραβιάσεις του ν. 2121/1993 για την πνευματική ιδιοκτησία. Ειδικότερα, προβλέπεται πλέον ότι: "Επιτρέπεται, επίσης, η άρση του απορρήτου για τη διακρίβωση της προσβολής που τελείται στο διαδίκτυο σε βαθμό κακουργήματος δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων που προβλέπονται στο ν. 2121/1993 (Α΄ 25).».
Η διάταξη αυτή αφορά στην κακουργηματική μορφή του αδικήματος που τυποποιείται στο άρθρο 66 παρ. 3 εδ. β΄, γ΄ ν. 2121/1993, ήτοι όταν "ο υπαίτιος τελεί τις παραπάνω πράξεις κατ' επάγγελμα ή σε εμπορική κλίμακα ή αν οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες έγινε η πράξη μαρτυρούν ότι ο υπαίτιος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι 10 ετών και χρηματική ποινή 5 έως 20 εκατομμυρίων δραχμών, καθώς και αφαίρεση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης στα πλαίσια της οποίας εκτελέσθηκε η πράξη. Θεωρείται ότι η πράξη έχει τελεσθεί κατ'' επάγγελμα και όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί για αδικήματα του παρόντος άρθρου ή για παράβαση των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας που ίσχυαν πριν απ'' αυτό με αμετάκλητη απόφαση σε ποινή στερητική της ελευθερίας."
Η πρακτική συνέπεια αυτής της νομοθετικής επιλογής να συμπεριλάβει στο ν. 2225/1994 μόνο τα κακουργήματα είναι να μην μπορεί να γίνει αποκάλυψη της ταυτότητας χρηστών ή συνδρομητών που απλώς διαπράττουν πλημελήμματα, π.χ., καταφορτώνουν αρχεία μουσικής ή ταινίες στον η/υ τους. Ωστόσο, τονίζεται ότι δεν μπορούσε να νομοθετηθεί διαφορετικά, διότι το Σύνταγμα στην παραπάνω διάταξη αναφέρεται σε σοβαρά αδικήματα, εννοώντας τα κακουργήματα. Μόνη περίπτωση να βρει εφαρμογή η νέα διάταξη σε χρήστες είναι εφόσον κριθεί ότι ενεργούν κατ' επάγγελμα ή κατ' εξακολούθηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου